HAYVAN SEVGİSİ

Çocukluğumda çok korkardım kediden özellikle de köpekten. Daha sonraları çocuklarımın ve eşimin ısrarıyla 1 haftalığına sevmek için eve aldığımız yavru köpek , bu arada ismi de DAFY idi, 14 sene bizle yaşadı.Tabii bende alıştım,sevdim,anladım hayvan sevgisini bu süreçte. Onların ne kadar sevgiye muhtaç, ne kadar masum, aslında nekadar sevecen olduklarını öğrendim. Ne yazık ki Dafy yi 2 yıl evvel kaybettik.Çok yaşlanmıştı ve yakalandığı hastalığı atlatamadı. Gidince çok üzüldük. Çok özledik. Sonra da tekrar bir hayvan almayı asla istemedim.Sonrasını düşündüğüm için.

Damla Hanım 1 yaşına geldiğinde onu hayvanlara alıştırmak,korkmamasını sağlamak için, önce bahçemize gelen güvercinlerden başladım işe. Hergün bir avuç buğday attık onlara sabah kahvaltısı diye. Daha sonra aldığım kedi mamasıyla yine bahçemizdeki kedileri besledik beraberce. Onlara kendi sütüyle mama yaparken,içine ekmek doğrarken seyretmek harika bir duygu.Şimdi hayvanlardan korkmayan, bilakis onlarla oynamayı seven, korumayı bilen bir çocuk oldu. Ona bir köpek alsam sanırım elleriyle besler,büyütür. Ama kardeşi daha çok küçük olduğu için bu planımızı biraz ertelemek zorunda kalıyoruz.

Herkese tavsiyem çocukları hayvanlardan uzak tutmayın. Bilakis yakınlaşmalarını sağlayın. Korkutmayın onlarla.Çocuklar sevginin, paylaşmanın ilk adımlarını bir küçücük kediyle öğrensinler. Yada minicik bir köpek yavrusunu kucaklarına alıp okşasınlar. Emin olun kendilerine güvenleri artacaktır. Büyük bir iş başarmış kadar gururlanacaklardır. Sanırım ben Damla Hanım da bunu başardım.Şimdi hayvan dostu bir torunum var.